ഒരാൾ ഒരു കൊക്കയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു നീങ്ങുന്നു. ചുമലിൽ ഒരു കുട്ടിയുണ്ട്. കുട്ടിയാണെങ്കിൽ ഉറക്കെയുറക്കെ കരയുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം ‘രക്ഷിക്കണേ’ എന്ന് അലറുന്നു. എന്തിനാണാവോ ആ കുട്ടി കരയുന്നത്? ആ കുട്ടിയെ എടുത്തിരിക്കുന്നത് ആരാണാവോ? അയ്യോ,
മംഗളം മംഗളം ലോകനാഥേ മംഗളം മംഗളം മാരുതേശാ മംഗളം നേരട്ടെ രണ്ടുപേർക്കും മംഗളമേവർക്കും നേർന്നിടട്ടെ. മന്മഥ മന്മഥൻ മാരുതേശൻ കണ്മണിയാകിയ രുഗ്മിണിയെ സമ്മോദം വേളി കഴിച്ചു വാണു ചെമ്മേ ഞാൻ മംഗളം നേർന്നിടട്ടെ
മംഗല ആതിര നൽപുരാണം എങ്കിലോ കേട്ടാലും മാലോകരേ പണ്ടൊരു ത്രേതായുഗത്തിങ്കല് ഉത്തമനായൊരു വൈദികനും ഉണ്ടായിരുന്നൊരു കന്യകയും അക്കന്യ കാലേ ചെറുപ്പത്തില് അഷ്ടമി എന്നൊരു നോമ്പറിക ആതിരാ എന്നൊരു നോമ്പറിക പൂരം കുളിച്ചവൾ നോറ്റിരുന്നു
ആയിരം തിരി തെറുക്കുമ്പോൾ ചൊല്ലുന്ന ശിവ – പാർവതീ സ്വയംവരം ആണ് ഇത്. ദിനവും പാർവ്വതീ യാമത്തിൽ തിരിഞ്ഞടി നേരത്ത് പഞ്ചാക്ഷര ജപം കഴിഞ്ഞാൽ കഴുത്തിലെ ചരടുപിടിച്ച് ജപിക്കുന്നത് ദീർഘദാമ്പത്യത്തിനു നല്ലതാണ്. ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിര
‘ക്ലിങ്… ക്ലിങ്…’ കോളിങ് ബെല്ലിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ഉമ വാതിലിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. ‘ഉമേ… ആരാന്നു നോക്ക്…’ അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ‘ആ… നോക്കാണ്!’ താൻ ആരും പറയാതെ തന്നെ ചെയ്യുവാൻ തുടങ്ങിയ
‘ഉണ്ണിക്കുട്ടാ… ഓടല്ലേ! അവിടെ നിൽക്കൂ ഉണ്ണീ…’ ‘ഈ ഉണ്ണിയോട് എത്രയാന്നു വച്ചിട്ടാ പറയാ! കുറുമ്പന്നെ കുറുമ്പ്.’ ദേവകി പിറുപിറുത്തു. ‘മുത്തശ്ശീ…’ ഉണ്ണിക്കുട്ടൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് ദേവകിക്കടുത്തേക്ക് ഓടിവരുന്നു. ‘എന്താ ഉണ്ണീ, എന്തു പറ്റി?’ ദേവകി
‘ഇവടെ ആരൂല്ല്യേ?’ രമ തൻ്റെ അടുക്കളജോലികൾക്കിടയിലാണ് പുറത്തു നിന്നും ആ ശബ്ദം കേട്ടത്. ‘ആരാത്?’ അടുക്കളവാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് രമ ചോദിച്ചു. ‘ആഹാ… വാസേട്ടനാണോ? വരൂ വരൂ…’ ‘കോളിങ് ബെൽ കേടാണോ? കുറേ അടിച്ചുനോക്കി.
ആകാശ് തന്റെ മൊബൈലിന്റെ റിങ്ടോൺ കേട്ടുകൊണ്ടാണ് ഉറക്കമുണർന്നത്. കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ തോന്നുന്നേയില്ല. ആരാണ് വിളിക്കുന്നതെന്നറിയേണ്ടതുകൊണ്ട് ഇടതുകൈ കൊണ്ട് ഫോൺ തപ്പിപ്പിടിച്ചു മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ‘ഓപ്പോൾ’ എന്ന് മൊബൈൽ സ്ക്രീൻ എഴുതി കാണിക്കുന്നുണ്ട്. ആകാശ്
“അച്ഛാ… എന്താ ഈ ഗോത്രം ന്നു വച്ചാൽ?” “ഗോത്രം ന്നു വച്ചാൽ പരമ്പരാഗതമായി നമ്മൾ ഏത് കുടുംബമാണ് എന്നുള്ളതിന്റെ പ്രതീകമാണ്. എന്താ കുട്ടന് പെട്ടെന്നൊരു സംശയം?” “ഞാൻ കഴിഞ്ഞയാഴ്ച തമിഴ് നാട്ടിൽ പോയപ്പോ രാവിലെ
‘മുത്തശ്ശി… ഇത് അമ്മുവാണ് സംസാരിക്കണേ. ഞങ്ങള് ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങീട്ടൊ. മുത്തശ്ശി അമ്പലത്തിൽ പോവാൻ തയ്യാറായിരുന്നോളു. ഞങ്ങളുടനെ എത്തും.’ ‘ശരി അമ്മൂ… മുത്തശ്ശി വേഷമൊക്കെ മാറ്റി തയ്യാറായിരിക്കാണെന്നു അമ്മയോട് പറഞ്ഞോട്ടോ.’ ചന്ദ്രിക ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
